کد مطلب:149825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:266
بیانی از علی بن الحسین در مسجد شام
حضرت علی بن الحسین، علیه السلام، خطبه ی بسیار غرا و شورانگیزی در مسجد شام خوانده اند كه از جد امجدش رسول الله و جد دیگرش امیرالمؤمنین و جده اش فاطمه و سایر افراد خانواده ی پاكش سخن گفته است، از جمله راجع به شخصیت والا و آسمانی پدر مظلومش، امام حسین، علیه السلام، مطالب زیر را فرموده است:
انا ابن المقتول ظلما انا ابن مجزوز الرأس من القفا انا ابن العطشان حتی قضی انا ابن طریح كربلا انا ابن مسلوب العمامة و الرداء انا ابن من بكت علیه ملائكة السماء انا ابن من ناحث علیه الجن فی الارض و الطیر فی الهواء انا ابن من رأسه علی السنان یهدی انا ابن من حرمه من العراق الی الشام تسبی؛ [1] .
منم فرزند آن كسی - حسین - كه از روی ظلم و ستمگری او را كشتند. منم فرزند آن كسی كه سرش را از قفا بریدند. منم فرزند آن آقایی كه تشنه كام بود تا از دنیا درگذشت. منم فرزند آن كسی كه بدنش در كربلا روی زمین افتاده بود. منم فرزند آن آقایی كه ملائكه آسمان بر او گریه كردند. منم فرزند آن امامی كه جنیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه
نمودند. منم آن كسی كه سرش را بر نیزه زده، به عنوان هدیه - برای یزید - بردند. منم فرزند آن كسی كه حرم محترمش را از عراق به سوی شام، به عنوان اسارت بردند.
فرازهای نه گانه، هر كدام جداگانه حاكی از شخصیت والا و فداكار و ایثارگری سیدالشهداء و از عظمت و جلال و رتبه عالی و مقام رفیع حضرت امام حسین، علیه السلام، است.
1 - حسین، علیه السلام، به فرموده ی فرزندش زین العابدین مقتول ظلم و ستم است و اتفاقا همین عنوان (مقتول ظلما) یا (مظلوما) در قرآن كریم آمده، مورد لطف پروردگار قرار گرفته است. [2] .
2 - سر آن بزرگوار از قفا بریده شد و این خود نهایت مظلومیت است و چون در راه خدا بوده، موجب بزرگترین اجر و پاداش الهی است.
3 - او تشنه لبی است كه با كام عطشان به شهادت رسید و این از مزایای بزرگ امام حسین، علیه السلام، است كه شهادت او را ممتاز گردانیده است زیرا كشته شدنی كه مقرون با تشنگی، جگر تفتیده و لب خشك باشد، غیر از كشته شدن معمولی است.
4 - امام حسین شهیدی است كه بدن مباركش را روی خاك گرم
كربلا انداختند و این چنین اهانتی درباره آن پیكر مطهر، كه مجسمه ی تقوا و طهارت و عینیت بزرگواری و عدالت و عرش عظیم خدا بود، روا داشتند و این هم شرفی اضافه است كه شهادت امام حسین، علیه السلام، را افضل شهادتها گردانیده است.
5 - حسین بن علی شهیدی است كه عبا و عمامه ی او را به غارت بردند و این چنین شرارتها را بنی امیه در مورد او انجام دادند و نه تنها بدن مباركش، در معرض آسیبهای بی حساب دشمن، قرار گرفت كه حتی لباسهای او از دستبرد آن از خدا بی خبران مصون نماند و جامه و عمامه و عبای او را به تاراج بردند.
6 - حضرت امام حسین، علیه السلام، شهیدی است كه فرشتگان آسمان بر او گریستند. تنها انسانها نیستند كه بر او می گریند، بلكه ملائكه نیز برای او سوگوار می باشند، و اكنون بنگرید او چه شهیدی است كه ملائكه برای او گریه و زاری می كنند.
7 - ابا عبدالله الحسین شهیدی است كه جنیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه خوانی و مرثیه سرایی می كنند. او متعلق به بشر تنها نیست و تنها ملائكه دلداده ی او نیستند، بلكه جنیان و حتی طیور هوا نیز به یاد اویند و برایش نوحه گری می كنند.
8 - او شهیدی است كه علاوه بر شهادت و مصایب بی شمار، سر مباركش را نه تنها از بدن جدا كردند، بلكه آن سر مطهر را به عنوان
هدیه برای یزید پلید بردند.
9 - امام حسین بود كه پس از شهادت حرم محترمش را اسیر نموده و از عراق به سوی شام بردند. بله، همه اینها در راه خدا بود و از این رو مقام او از همه بالاتر است.
انا ابن المقتول ظلما انا ابن مجزوز الرأس من القفا انا ابن العطشان حتی قضی انا ابن طریح كربلا انا ابن مسلوب العمامة و الرداء انا ابن من بكت علیه ملائكة السماء انا ابن من ناحث علیه الجن فی الارض و الطیر فی الهواء انا ابن من رأسه علی السنان یهدی انا ابن من حرمه من العراق الی الشام تسبی؛ [1] .
منم فرزند آن كسی - حسین - كه از روی ظلم و ستمگری او را كشتند. منم فرزند آن كسی كه سرش را از قفا بریدند. منم فرزند آن آقایی كه تشنه كام بود تا از دنیا درگذشت. منم فرزند آن كسی كه بدنش در كربلا روی زمین افتاده بود. منم فرزند آن آقایی كه ملائكه آسمان بر او گریه كردند. منم فرزند آن امامی كه جنیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه
نمودند. منم آن كسی كه سرش را بر نیزه زده، به عنوان هدیه - برای یزید - بردند. منم فرزند آن كسی كه حرم محترمش را از عراق به سوی شام، به عنوان اسارت بردند.
فرازهای نه گانه، هر كدام جداگانه حاكی از شخصیت والا و فداكار و ایثارگری سیدالشهداء و از عظمت و جلال و رتبه عالی و مقام رفیع حضرت امام حسین، علیه السلام، است.
1 - حسین، علیه السلام، به فرموده ی فرزندش زین العابدین مقتول ظلم و ستم است و اتفاقا همین عنوان (مقتول ظلما) یا (مظلوما) در قرآن كریم آمده، مورد لطف پروردگار قرار گرفته است. [2] .
2 - سر آن بزرگوار از قفا بریده شد و این خود نهایت مظلومیت است و چون در راه خدا بوده، موجب بزرگترین اجر و پاداش الهی است.
3 - او تشنه لبی است كه با كام عطشان به شهادت رسید و این از مزایای بزرگ امام حسین، علیه السلام، است كه شهادت او را ممتاز گردانیده است زیرا كشته شدنی كه مقرون با تشنگی، جگر تفتیده و لب خشك باشد، غیر از كشته شدن معمولی است.
4 - امام حسین شهیدی است كه بدن مباركش را روی خاك گرم
كربلا انداختند و این چنین اهانتی درباره آن پیكر مطهر، كه مجسمه ی تقوا و طهارت و عینیت بزرگواری و عدالت و عرش عظیم خدا بود، روا داشتند و این هم شرفی اضافه است كه شهادت امام حسین، علیه السلام، را افضل شهادتها گردانیده است.
5 - حسین بن علی شهیدی است كه عبا و عمامه ی او را به غارت بردند و این چنین شرارتها را بنی امیه در مورد او انجام دادند و نه تنها بدن مباركش، در معرض آسیبهای بی حساب دشمن، قرار گرفت كه حتی لباسهای او از دستبرد آن از خدا بی خبران مصون نماند و جامه و عمامه و عبای او را به تاراج بردند.
6 - حضرت امام حسین، علیه السلام، شهیدی است كه فرشتگان آسمان بر او گریستند. تنها انسانها نیستند كه بر او می گریند، بلكه ملائكه نیز برای او سوگوار می باشند، و اكنون بنگرید او چه شهیدی است كه ملائكه برای او گریه و زاری می كنند.
7 - ابا عبدالله الحسین شهیدی است كه جنیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه خوانی و مرثیه سرایی می كنند. او متعلق به بشر تنها نیست و تنها ملائكه دلداده ی او نیستند، بلكه جنیان و حتی طیور هوا نیز به یاد اویند و برایش نوحه گری می كنند.
8 - او شهیدی است كه علاوه بر شهادت و مصایب بی شمار، سر مباركش را نه تنها از بدن جدا كردند، بلكه آن سر مطهر را به عنوان
هدیه برای یزید پلید بردند.
9 - امام حسین بود كه پس از شهادت حرم محترمش را اسیر نموده و از عراق به سوی شام بردند. بله، همه اینها در راه خدا بود و از این رو مقام او از همه بالاتر است.
[1] حايري مازندراني، محمد مهدي؛ معالي السبطين، ج 2، ص 106.
[2] و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا...؛ كسي كه بي گناه و از روي ظلم كشته شد ما از براي ولي او سلطنت - حق قصاص - قرار داديم. سوره اسراء آيه ي 33.